furczeć

furczeć
{{stl_3}}furczeć {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}furʧ̑ɛʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}]{{/stl_4}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_8}}-czy{{/stl_8}}{{stl_4}}; {{/stl_4}}{{stl_37}}perf {{/stl_37}}{{stl_8}}za-{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_6}}furknąć {{/stl_6}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}furknɔɲʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_8}}-nie{{/stl_8}}{{stl_4}}; {{/stl_4}}{{stl_37}}imp {{/stl_37}}{{stl_8}}-nij{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_26}}vi{{/stl_26}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_26}}vi {{/stl_26}}{{stl_37}}perf {{/stl_37}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}terkotać{{/stl_13}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_13}}łopotać{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_40}}motor: {{/stl_40}}{{stl_14}}brummen{{/stl_14}}{{stl_4}}; {{/stl_4}}{{stl_40}}żagiel: {{/stl_40}}{{stl_14}}flattern {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_37}}nur perf {{/stl_37}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}zrywać się do lotu{{/stl_13}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_13}}przelatywać{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_40}}ptak{{/stl_40}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_40}}kula: {{/stl_40}}{{stl_14}}schwirren {{/stl_14}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • furczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, furczećczę, furczećczy, furczećczał, furczećczeli {{/stl 8}}– furknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, furczećnę, furczećnie, furczećnij, furczećnął, furczećnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} o maszynie, kołowrotku, także innych …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • furczeć — ndk VIIb, furczećczę, furczećczysz, furcz, furczećczał, furczećczeli rzad. furkać ndk I, furczećam, furczećasz, furczećają, furczećaj, furczećał furknąć dk Va, furczećnę, furczećniesz, furczećnij, furczećnął, furczećnęła, furczećnęli 1. «o… …   Słownik języka polskiego

  • furkać — → furczeć …   Słownik języka polskiego

  • furknąć — → furczeć …   Słownik języka polskiego

  • furczenie — n I rzecz. od furczeć …   Słownik języka polskiego

  • furkotać — ndk IX, furkotaćoczę (furkotaćocę), furkotaćoczesz, furkotaćocz, furkotaćał «wydawać furkot; poruszać się z furkotem; furczeć» Furkoczą proporczyki. Nakrochmalone spódnice furkoczą w tańcu. Furkotać spódnicami. Ptaki odleciały furkocząc… …   Słownik języka polskiego

  • pyrkać — ndk I, pyrkaćam, pyrkaćasz, pyrkaćają, pyrkaćaj, pyrkaćał pot. «o silnikach, maszynach itp.: warczeć, furczeć, turkotać, pykać» …   Słownik języka polskiego

  • furknąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}furczeć {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}furknąć II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}furkać {{/stl 33}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”